အဲဒီသစ်ပင်က ကျနော့်ကျောင်းရဲ့ အပြင်ဘက် သူများခြံထဲမှာ ရှိတာပါ။ ကျောင်းအပြင်ဘက်လို့ ပြောရရင် ကျောင်းအနေအထားကိုလည်း ပြောရမယ်။ ကျောင်းက တောင်ကုန်းပေါ်မှာ ရှိတာ။ တနေရာရာသွားမယ်ဆိုရင်တောင် အတင်းအဆင်းပြုဖို့ မဆိုစလောက်ကလေး ကပ်သီတဲ့နေရာမျိုး။ ခက်တယ်ရယ်လို့လည်း မဟုတ်ပြန်ဘူး။ ကျောင်းက ၈ဧကခွဲလောက်ကျယ်တော့ ကျောင်းနေရာအနှံ့ သိပ်မရောက်ဖြစ်တာ။ မရောက်ဖြစ်ဘူးဆိုပေမင့် တကျောင်းလုံးရဲ့ အမှိုက်ပစ်ဖို့ ခုနက သစ်ပင်ရှိတဲ့ ခြံဘေးနားလေးမှာ ကျင်းသွားတူးထားတယ်။ သူ့ခြံကလည်း
ဘာမှမရှိတော့ဘူး။ ဇော်ဝင်းထွဋ် ဆိုခဲ့ဖူးတဲ့ သီချင်းက “အပြင်းဆုံးသော မီးများ၊ ပြင်းလွန်းသော အပူများ ငါ့ရင်ထဲက မီးတောက်များကို မီနိုင်မှာလား” တဲ့။ သူ့ရင်ထဲမှာ မီးတောက်ရှိသေးတယ်။ ဒီမှာက ဘာမှ မရှိတော့တာ။ ဘာမှမရှိတာတော့ မဟုတ်ဘူး။ ဘာမှမရှိဘူးဆိုတာကြီးက လာရှိနေတာ။ ၂၀၂၀ အကူးမှာ တကမ္ဘာလုံး ရောဂါတွေ ပျံ့လာတော့ လူတွေအားလုံး ၂၀၁၉ မှာ ယဉ်ခဲ့တဲ့စိတ်ကူးတွေ
အာဏာသိမ်းပြီးတော့ ဘယ်သူမှ စာတွေ ဘာတွေ မရေးချင်ကြတော့ဘူးထင်တယ်။ ရေးရင်လည်း ဒီအာဏာသိမ်း စစ်တပ်ရဲ့ မကောင်းမှုတွေကို အကြောင်းပြုပြီးသကာလ မည်သို့မည်ပုံရက်စက်ကြမ်းကြုပ်ကြောင်းပဲ ရေးကြမယ်ထင်တယ်။ အဲလိုထင်ရင်တော့လည်း မှားတာပါပဲ။ ကိုယ့်ပတ်ဝန်းကျင်မှာရှိတဲ့ ဘုန်းကြီးတွေနဲ့ ဆုံဖြစ်တိုင်း မဇ္ဈိမတို့ မြန်မာနောင်းတို့က လိမ်နေကြတာ အရှင်ဘုရား။ ဘီဘီစီတို့ ဘီအိုအေတို့ကလည်း သတင်းအမှားတွေပဲ တောက်လျောက် တင်နေကြတာ။ ဒေါ်လာစားတွေလေ။ သူတို့ အဲလိုပြောနေတာနဲ့ မင်းကိုနိုင်ကော
ကိုယ် ဉာဏ်မမီလိုက်တာတွေကို ရေးကြည့်ချင်ပါတယ်။ စစ်တပ်က အာဏာသိမ်းလိုက်တာကို မှန်ပါတယ် လုပ်သင့်တယ်လို့ ယူဆကြ တွေးခေါ်ကြ ထောက်ခံကြတဲ့ အသိုင်းအဝိုင်းထဲမှာ ကျနော် နေရပါတယ်။ သူတို့ဟာ NLD ကို အပြစ်ပုံချပြီး ပြောတယ်။ စီမံခန့်ခွဲမှုညံ့တယ်လို့ပြောတယ်။ ကုလားပါတီကို အားမပေးနိုင်ဘူးပြောတယ်။ NLD ကို ၁၉၉၀ ကတည်းကနေ ခုထိ တောက်လျှောက် အပြစ်ပုံချလာခဲ့တဲ့ အုပ်စုဟာ ဘယ်အုပ်စုကဆိုတာ
မြန်မာနိုင်ငံမှာ ပထမဦးဆုံး အာဏာသိမ်းတဲ့ နှစ်က ၁၉၅၈။ အဲခုနှစ်မှာ အာဏာသိမ်းတာက “တည်မြဲနဲ့ သန့်ရှင်း” ဆိုပြီး သူတို့ဖွဲ့တဲ့ ပဆပလမှာကိုပဲ ကွဲပြဲနေကြလို့ ဦးနုက ရေဒီယိုကနေတဆင့် အာဏာလာယူတော့ဆိုလို့ ဦးနေဝင်းက အာဏာသိမ်းခဲ့တာ ဖြစ်ပါတယ်။ ခြောက်လပဲ သိမ်းမယ်လို့ ပြောပေမယ့် ၁၈ လကြာခဲ့တယ်။ ဒီနှစ်တွေမှာ ဗင်နီဇွဲလား၊ ပါကစ္စတန်၊ အီရတ်နှင့် ပြင်သစ်မှာလည်း အာဏာသိမ်းမှု
သာသနာတော်နှစ် ၂၅၆၄ ခုနှစ်၊ ကောဇာသက္ကရာဇ် ၁၃၈၂ ခုနှစ်၊ ပြာသိုလ်လပြည့်ကျော် (၅) ရက်၊ ခရစ်သက္ကရာဇ် ၂၀၂၁ ခုနှစ်၊ ဖေဖော်ဝါရလ (၁) ရက်၊ တနင်္လာနေ့ မနက်ပိုင်း မြဝတီရုပ်မြင်သံကြားကနေ ဒုတိယသမ္မတက အာဏာလွှဲပြောင်းယူပြီး အာဏာသုံးရပ်ကို စစ်တပ်သို့ အပ်နှင်းကြောင်း ကြေငြာပြီး စစ်တပ်အာဏာသိမ်းမှုတစ်ရပ် ဖြစ်ခဲ့တယ်။ အဲဒါတွေအပေါ် သိမီသလောက်လေး တွေးကြည့်ပါဦးမယ်။ အားလုံးက
ငယ်ငယ်တုန်းက စာ စစသင်ချင်းမှာပဲ ဘဝင်မကျဖြစ်ခဲ့ရတဲ့ စာလုံး တလုံးနဲ့တွေ့တယ်။ “ရွာသူ သားငယ်တို့ကဲ့သို့ မြူးတူးပျော်ပါး ကစားချင်းငှါ” ဆိုတဲ့စာလုံး။ ဘဝင်မကျ အခဲမကြေပေမယ့် ဘဝင်ကျကျ မကျကျ အဲဒီခေတ်က နားမလည်တဲ့ စာကို ထမေးခွင့်ရှိတဲ့ခေတ်မဟုတ်တော့ အောင့်သက်သက်နဲ့ပဲ သင်ယူလိုက်တယ်။ ကိုယ်စာသင်ခဲ့တဲ့ ကာလတလျှောက်လုံးမှာ “နားလည်သလားဟေ့” လို့မေးလိုက်တဲ့အခါ “နားလည်ပါတယ်ဘုရား” ဆိုတဲ့ ခေတ်ကြီးနဲ့တိုးခဲ့တာဆိုတော့ အဲဒီစာလုံးကို နောက်တခါ