“အရှင်ဘုရားတို့ ဘုန်းကြီးတွေက အလုပ်မရှိတော့ တရားထိုင်သင့်တယ် ဘုရား” “ဟင်” ဆိုပြီး စိတ်ထဲ တော်တော်ခုသွားတယ်။ အေးလေ ထားပါတော့ဆိုပြီး အောင့်အီးနားထောင်တယ်။ ဘယ့်နှယ် ကိုယ့်မှာ နေရင်းထိုင်ရင်း အလုပ်လက်မဲ့ ဘဝရောက်ရတယ်လို့။ အများကလည်း အဲလို မြင်နေကျဆိုတော့ ခုပေမယ့်လည်း ခုရုံပဲမို့ ခုခုနဲ့ပဲ သည်းခံလိုက်တယ်။ သည်းမခံလို့မှ မရတာ။ အခန်းထဲ ထိုင်စာဖတ်နေလည်း ကျိန်းနေတာ ပျက်သွားပြီလားဆိုတာက
ကိုယ့်ကဗျာကိုယ်ပြန်ဖတ်ရင်းနဲ့ ဒီကဗျာလေးတွေ့တယ်။ “အယုတ်များကြားမှ အရုပ်များ” ဆိုတဲ့ ကဗျာလေး။ လက်သီးနဲ့ မေရိုးကို ခပ်ပြင်းပြင်းထိုးလိုက်လည်း သူ့မေးရိုးနာရုံပဲ ရှိမှာပါပဲ ရှေးရိုးတွေ ဆေးထိုးမှားသလိုလို အမှန်တော့ နဂိုကတည်းက ပိုလီယိုရယ် သူလို ငါလို မှားတတ်နေကျထဲက ငါနည်းနည်းပိုမှားပြမယ်ဆိုပြီး ထော့နဲ့ ထော့နဲ့ လောက်ထွက်လာတယ်လို့ ဆိုရင် အနာရှိသူကို မသိမသာနဲ့ ခပ်နာနာလေး မေးငေါ့ ပြောနေကြတာကတော့ အမျိုးဘာသာ
လွန်ခဲ့တဲ့ ရက်များက ပြင်ဦးလွင်က ဆရာပီတာ နောင်တောင်းမှာ သင်တန်းလာပေးတယ်။ သူက ခဏနားလိုက်တိုင်း စာရေးရေးဖြစ်တယ်လို့ ပြောတယ်။ ဒါနဲ့ သူ့ကို ပလေတို ပြောတဲ့ စာရေးတဲ့ နတ်နိုးထလာပြီပေါ့လို့ ပြောလိုက်သေးတယ်။ ကိုယ်က အခု စာရေးချင်နေတာ။ စာရေးတဲ့နတ်က မနိုးဘူး။ ရေးလိုက်တိုင်း ပြန်ပြန်ဖျက်လိုက်တယ်။ ကိုယ်ရေးတဲ့ အကြောင်းအရာတွေကလည်း အားလုံးသိပြီးသားချည်းဖြစ်နေတာကိုး။ ဆိုတော့ မရေးချင်ဘူး။ မရေးချင်ပြန်တော့လည်း
ငယ်ငယ်တုန်းက ဦးရွှေအောင်ရဲ့ စာဖတ်နည်းကို ပထမဦးဆုံး သိခဲ့ရတယ်။ ဘဝအကျဉ်းသား ဆိုတဲ့ စာအုပ်ထဲမှာ ပါတယ်။ ၁။ ခေတ်အခြေအနေ (Situation) ၂။ စာရေးသူဦးတည်ချက် (Intention) ၃။ အကြောင်းအရာ (Matter) ၄။ ချဉ်းကပ်နည်း (Approach) ၅။ ရှေ့နောက် ညီညွှတ်မှု ရှိ မရှိကို သိခြင်း(Consistency) ဆိုတဲ့ နည်းငါးမျိုးဖြစ်ပါတယ်။ ကျနော့်ကို
မိမိကိုယ်ကို သိရှိခြင်း သင်တန်းတွေမှာ သင်လေ့သင်ထရှိတဲ့ Quotient လေးတွေကို သည်လိုကလေး သင်ရင် မကောင်းဘူးလားလို့ တွေးကြည့်တာပါ။ ပရိုတိုကောအရတော့ စဦးဆုံး A4 ကို ခါးကနေ ဖြတ်ထားတဲ့ စာရွက်ကလေးတွေ ဝေမယ်။ စာရက်ကလေးကို ထက်ပိုင်း လေးခေါက်ခေါက်ခေါက်ခိုင်းမယ်။ ပြီးတော့ စာရွက်သားဘက်နားလေးမှာ လက်သည်းကလေးနဲ့ ၂ စင်တီမီတာလောက် ဖြတ်ထုတ်လိုက်မယ်။ ဖြန့်လိုက်မယ်ဆိုရင် အလယ်မှာ ခဲတံလုံးလောက်
သိပ်မကြာသေးတဲ့ ရက်ဖြစ်တဲ့ ဒီ ၂၀၁၇ ခုနှစ် မတ်လ ၁၀ ရက်မှာ ရှမ်းပြည်နယ်တောင်ပိုင်း ညောင်ရွှေမြို့နယ် ဘန်းပြင်ကျေးရွာအုပ်စုဘက် အလည်ရောက်ခဲ့တယ်။ ညောင်ရွှေမြို့နယ်ဆိုတာ အင်းလေး လောက်ပဲ ရှိတယ်လို့ထင်ခဲ့တယ်။ အနောက်ဘက်တောင်ကြောရယ် အရှေ့ဘက်တောင်ကြောရယ် အဲဒီတောင်ကြားတွေထဲကရယ် ဆိုရင် တော်တော့ကို ကျယ်တဲ့ မြို့နယ်လို့ ဆိုရမှာပဲ။ အစက ဖောင်တော်ဦးဘုရားရှိတဲ့အပိုင်းရယ် ဖောင်တော်ဦးဘုရားတောင်ဘက် စံကားအင်းလို့ ခေါ်တဲ့ ဖယ်ခုံမြို့နယ်မပါတဲ့
လူတွေဟာ ဆင်းသွားလိုက် တက်လာလိုက်နဲ့ ဘေးကပ်ရက်ခုံလေးမှာ လူတွေ အမျိုးမျိုး လာရောက်ပြီး ထိုင်ခဲ့ကြပါတယ်။ တပည့်လိုလူတွေ ပါသလို ဆရာလိုလူတွေလည်း ပါတယ်။ စာကို ဖတ်ကောင်းအောင် ရေးရရင် သူစိမ်းတွေ ပါသလဲ ဆွေမျိုးတွေလည်းပါတယ်။ ကိုယ့်ထက် မြင့်မြတ်သူတွေ ပါသလို နိမ့်ကျသူတွေလည်း ပါခဲ့တယ်။ ဒါက စာဖတ်မယ့်သူတွေအတွက် ရေးရတာ။ ကိုယ်ရေးချင်တာ အဲဒါတွေ မပါဘူး။ ဒီတပတ်မှာ