ငါ တဲ့။ တစ်လုံးတည်း။ ငါ့လို တော်တတ် မြင့်မြတ်ပုဂ္ဂိုလ်က .. ငါ့လို ဂုဏ်သိက္ခာရှိတဲ့သူက ငါ့လို ပရဟိတအကျိုး ရွက်သယ်ပိုးနေသူက သူ့လိုပုဂ္ဂိုလ်မျိုးကို ဘာလို့ တောင်းပန်ရမလဲ။ မတောင်းပန်နိုင်ဘူး။ လုံးဝမတောင်းပန်နိုင်ဘူး။ အဲဒီလိုနဲ့ ပြီးရင်လည်း ပြီးသွားမယ့် ကိစ္စကို မတောင်းပန်နိုင်လောက်အောင် “ငါ” ဆိုတဲ့ တရားက လူတွေကို လှုပ်မရအောင် ချုပ်ကိုင်ထားတတ်တယ်။ တရားတွေကို သိတဲ့
ကာမေသုမိစ္ဆာစာရအကြောင်း မပြောခင် ကာမသေုမိစ္ဆာစာရထဲ ထည့်ထားခြင်းခံရတဲ့ သူရာမေရယအကြောင်း ပြောချင်ပါတယ်။ တစ်ခါတော့ ရပ်ကွက်ထဲမှာ လူတစ်ယောက်ကို ဒီလိုခေါ်သတဲ့။ “ဘုန်းကြီးသရဲ” လို့။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ သူက သူ့ကိုယ်သူ သောတာပန်လို့လည်း ပြောသေး အရက်လည်းသောက်သေးတယ်တဲ့။ သောတာပန်ဆိုပြီး ဘာလုပ်လို့ အရက်သောက်လဲမေးတော့ ဒုစရိုက်ဆယ်ပါးထဲမှာ သူရာမေရယမှ မပါတာလို့ ဆိုသကိုး။ ဒါနဲ့ ပြောမရလို့ ပညတ်တော်ကို လက်တလုံးခြားလုပ်လို့ သူ့ကို