ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဥပုသ္သီတင္း ဘုရားသြား ေက်ာင္းသြား တရားနာ၊ တရားေဟာမ႑ပ္သြား တရားနာ၊ သုိ႔မဟုတ္ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားမွ တရားနာ၊ အသံသြင္းထားတဲ့ စီဒီစသည္မ်ားမွ တစ္ဆင့္ တရားနာ ၊ စသျဖင့္ စသျဖင့္ တရားနာၾကတယ္။ တရားနာေသာ္လည္း အခ်ိန္ကုန္လူပမ္း ဘာမွ အက်ိဳး မရတဲ့ အျဖစ္ေတြ ရွိတယ္။ တရားနာသြားတယ္။ စာအုပ္ဖတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ တရားက မရႏုိင္ဘူး။ ဘယ္လုိလူေတြလဲေပါ့။
၁။ ေဟာတဲ့ တရားကုိ မေလးမစားနာရင္ တရားက ဘယ္လုိမွ မရႏုိင္ဘူး။
၂။ တရားေဟာတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ကုိ မေလးမစားလုပ္ရင္လည္း တရားက မရႏုိင္ဘူး။
၃။ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ မေလးမစားလုပ္ရင္လည္း တရားက မရႏုိင္ဘူး။
၄။ စိတ္ပ်ံ႕လြင့္ၿပီး တရားကုိ နာၾကားေနရင္လည္း တရားက မရႏုိင္ဘူး။
၅။ တရားအေပၚ မသင့္မတင့္ ႏွလံုးသြင္းရင္လည္း တရားက မရႏုိင္ဘူး။
၆။ ပညာမရွိ မုိက္မဲေနရင္လည္း တရားက မရႏုိင္ဘူး။
၇။ ကုိယ္မသိတဲ့ အရာကုိ ကုိယ္သိတယ္လုိ႔ ထင္ေနရင္လည္း တရားက မရႏုိင္ပါဘူး။
၈။ သူ႔ဂုဏ္ကုိ ေခ်ဖ်က္လုိတဲ့စိတ္နဲ႔ တရားနာရင္ တရားက မရႏုိင္ဘူး။
၉။ အျပစ္တင္ခ်င္တဲ့ စိတ္နဲ႔ တရားေဟာပုဂၢိဳလ္က ဘာပဲ ညာပဲ ဆုိၿပီး တရားနာရင္ တရားက မရႏုိင္ပါဘူး။
၁၀။ ဆူးလုိ ေျငာင့္လုိ တရားေဟာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ထိပါး ပုတ္ခတ္ခ်င္တဲ့ စိတ္နဲ႔ တရားနာရင္ တရားက မရႏုိင္ဘူး။
အင္း ဒီဆယ္ေယာက္ကေတာ့ ဘယ္လုိမွ တရားရႏုိင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ အက်ယ္ရွင္းျပရင္ ပုိ႐ႈပ္သြားမွာ စုိးလုိ႔ လုိရင္းေလးပဲ ေရးလုိက္ပါတယ္။
Your point of view caught my eye and was very interesting. Thanks. I have a question for you.
Can you be more specific about the content of your article? After reading it, I still have some doubts. Hope you can help me.